|
Gedichten
Leven na de dood - 1964
Aquarium 1964
Herfst 1967
Twijfel 1967
Geboorte 1978
LEVEN NA DE DOOD
Soms zijn zij rijk. Maar wat zijn zij arm!
Zij weten niet dat elk aards geluk
Ruikt naar het einde, geurt als de dood.
Zij weten niet dat 't dagelijks brood
Ook de geest voedt, - zij hebben het te druk -,
Maar aan 't eind schreeuwen ze alarm:
Hun lichaam was rijk, hun geest is arm.
Zij wisten niet dat 't leven sterft,
Dat 't bestaan op de wereld leidt tot de dood,
Als men het niet aanwendt tot wat het behoort,
Dan is 't een straf, die de geest bedérft.
Zij waren rijk, maar wat zijn zij arm!
Ben Pirard - 1964
TOP |
AQUARIUM
Een zware brok kristal, - of diamant -,
Met kleine schuwe oogjes, gele en rode,
Die loeren tussen 't groen in 't witte zand,
Rust roerloos dromend uit gelijk een dode.
Wit-blauwe blaasjes roeren 't oppervlak,
En golvend licht streelt koel een rode vis
Z'n rug, en 't huisje van een dode slak,
Dat leeg en onbewoond gebleven is...
Ben Pirard - 1964
TOP |
HERFST
Lydia-Maria, my love,
Het park is nu stil en verlaten
En gij zijt er niet meer.
Hoog in de waaiers gaat de wind,
En op de harde bodem vallen tere blaren.
In de verte wacht een valse mist,
Die al wat vrolijk zij in zich verstikt.
Het is november
En niets beweegt,
Opdat de gekreukte blaren voor mijn voeten
Zouden vallen en ik ze
Als laatste aandenken van 't voorbije seizoen
Zou vertrappen.
Zacht krakend spreiden zij zich uit onder mijn stap
En blijven met hun lamme lichaam
Op de kille bodem achter.
Het park is er niet meer,
En gij zijt verdwenen, Lydia-Maria, my love...
Hoelang zalt 't nog duren
Eer een nieuwe zomer komt!
Ben Pirard - 1967
TOP |
TWIJFEL
God van Abraham, god van Isaak,
god van Socrates en god van Plato,
god van Sartre, god van Anouilh,
of welke god gij ook moogt zijn,
is het aan u dat ik moet vragen waarom,
zijt gij het die mij zeggen kunt: daarom?
God van Abraham, god van Isaak,
god van Socrates en god van Plato,
god van Sartre, god van Anouilh,
waarom, zo vraag ik u, waarom
zegt gij mij niet: daarom!
Is het omdat gij nu te moe zijt,
moe van al dat scheppen,
of is het omdat gij dood zijt?
God van Abraham, god van Isaak,
god van Socrates en god van Plato,
god van Sartre, god van Anouilh,
als gij dood zijt, waarom leef ik dan?
God van Abraham, god van Isaak,
god van Socrates en god van Plato,
god van Sartre, god van Anouilh,
als gij leeft, waarom antwoordt gij dan niet,
als ik u vraag,
god van Abraham, god van Isaak,
god van Socrates en god van Plato,
god van Sartre, god van Anouilh,
waarom, god, waarom moet er een god zijn?
Als gij het mij niet zeggen kunt, god,
... dan geeft het niet,
dan zal ik het iemand anders vragen...
Ben Pirard - 1967
TOP |
GEBOORTE
Het unieke onbeschrijfelijke moment dat de hele schepping in zich houdt.
Men heeft geen ogen genoeg om te zien,
Geen verstand genoeg om te verstaan,
Geen gevoelen genoeg om te voelen.
Dat kleine opgevouwen wezen dat als een ruimtereiziger verpakt tevoorschijn komt.
Een extatisch moment waarin alles en iedereen vervloeit.
Een voldragen gebeurtenis.
Geboorte...
En dan die bevrijdende uitbarsting.
Een openbarstende vulkaan van liefde, in volle beweging, licht, geluid.
En, voortgedragen op die golven,
Een boodschapper uit een andere wereld.
Het spreekt onze taal niet,
Maar de klank waarop alle talen steunen.
En dan, oog in oog met dit wezen...
Het ziet zonder te kijken, een volslagen open blik, zonder vrees, vol grenzeloos vertrouwen.
In de zuivere onbezoedelde diepte van de leegte van deze grenzeloze blik,
Kan ik me voorstellen, dat sommige fijnbesnaarden het hele universum zien...
De grenzeloze diepte van deze blik is enkel aanwezig
Door de levendige flikkering van het licht op de oppervlakte van de ogen...
Ben Pirard - 1978
| | | | |
|